Pacijent ima pravo da od nadležnog zdravstvenog radnika blagovremeno dobije obaveštenje koje mu je potrebno kako bi doneo odluku da pristane ili ne pristane na predloženu medicinsku meru.Obaveštenje treba da obuhvati:1) dijagnozu i prognozu bolesti;2) kratak opis, cilj i korist od predložene medicinske mere, vremetrajanja i moguće posledice preduzimanja odnosno nepreduzimanja predložene medicinske mere;3) vrstu i verovatnoću mogućih rizika, bolne i druge sporedne ili trajneposledice;4) alternativne metode lečenja;5) moguće promene pacijentovog stanja posle preduzimanjapredložene medicinske mere, kao i moguće nužne promene u načinu životapacijenta;6) dejstvo lekova i moguće sporedne posledice tog dejstva.Obaveštenje iz st. 1. i 2. ovog člana nadležni zdravstveni radnik dužanje dati i bez pacijentovog traženja.Obaveštenje daje nadležni zdravstveni radnik usmeno i na način koji je razumljiv pacijentu, vodeći računa o njegovoj starosti, obrazovanju i emocionalnom stanju. Ako pacijent ne poznaje jezik koji je u službenoj upotrebi na teritoriji zdravstvene ustanove, mora mu se obezbediti prevodilac u skladu sa propisima o službenoj upotrebi jezika i pisma, a ako je pacijent gluvonem, mora mu se obezbediti tumač.Pacijent se može odreći svog prava na obaveštenje, osim obaveštenja o tome da je predložena medicinska mera potrebna i da nije bez znatnog rizika,odnosno da je rizino njeno nepreduzimanje.Nadležni zdravstveni radnik može izuzetno prećutati dijagnozu, tok predložene medicinske mere i njene rizike, ili obaveštenje o tome umanjiti, akopostoji ozbiljna opasnost da će obaveštenjem znatno naškoditi zdravlju pacijenta. U tom slučaju obaveštenje se može dati članu porodice pacijenta.Pacijent ima pravo na obaveštenje i uvid u troškove lečenja.U medicinsku dokumentaciju nadležni zdravstveni radnik unosipodatak da je pacijentu, odnosno članu porodice dao obaveštenje o podacima iz st.1. i 2. ovog člana.